Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Να ενθουσιαστεί κανείς ή να μην ενθουσιαστεί;;;

       Πόσο ωραίο είναι εκείνο το συναίσθημα του… ενθουσιασμού και μιλώ για έναν συγκεκριμένο ενθουσιασμό. Εκείνον που σε πιάνει όταν νιώθεις ότι ναι, επιτέλους, κάτι θα γίνει με εκείνον. Δεν έχει σημασία τι. Απλά κάτι. Εντάξει, ας μη γελιόμαστε, ελπίζεις ότι θα είναι κάτι θετικό αυτό το κάτι. Αλλά το ότι θα εξελιχθεί κάπως όλο αυτό είναι μια ανάσα, ότι υπάρχει κινητικότητα και όχι στασιμότητα.
          Γιατί το πιστεύεις αυτό; Γιατί έχεις ενδείξεις. Απλές ενδειξούλες. Ή νομίζεις ότι τις έχεις. Ξέρετε, παίρνεις το τόσο και το κάνεις τόόόόόσο!!! Αναλύεις τα πάντα με τις φίλες σου. Μου μίλησε τρεις φορές σε ένα τέταρτο-άλλες φορές μου μιλάει δυόμιση. Με κοίταξε πέντε φορές σε ένα πεντάλεπτο- άλλες φορές με κοιτάει τέσσερις. Με ρώτησε, μου απάντησε και σήκωσε το τηλέφωνο με τον πρώτο κουδουνισμό ενώ άλλες φορές το σηκώνει στον δέκατο πέμπτο. Η περίπτωση της σύμπτωσης απλά αποκλείεται. Το ενδεχόμενο του να καθόσουν ακριβώς μπροστά του  οπότε αναγκαστικά σε κοιτούσε-διαφορετικά θα κοίταζε το ταβάνι ο άνθρωπος- δεν παίζει. Ούτε το να είχε το κινητό στο χέρι γιατί έστελνε μήνυμα την ώρα που εσύ τηλεφώνησες -όχι βέβαια απλά κρεμόταν πάνω από το τηλέφωνο περιμένοντας την κλήση σου.
          Αυτά τα λέει εκείνο το καλό αγγελάκι που πετάει πάνω από το κεφάλι σου και φοράει άσπρα και φωτοστέφανο. Το άλλο, το κόκκινο με τα κέρατα λέει απλά «Συγκεντρώώώσου!!» (Παρένθεση: Όταν βλέπετε έναν άνθρωπο να περπατάει στο δρόμο και να μιλάει μόνος του, ΔΕΝ μιλάει μόνος του. Συνομιλεί με αυτά τα πλασματάκια πάνω από το κεφάλι του. Δεν είναι τρελός. Προβληματισμένος είναι. ΜΗΝ καλέσετε το πλησιέστερο ψυχιατρείο αλλά κυρίως ΜΗΝ τον κοιτάξετε στραβά. Θα τον στενοχωρήσετε.) Τέλος πάντων το κόκκινο διαβολάκι θα σας πει το απλούστατο: Όσο εσύ αναλύεις τις λεπτομέρειες της λεπτομέρειας και μετατρέπεις τις συμπτώσεις σε ατράνταχτες αποδείξεις, εκείνος απλά τις έχει διαγράψει. Δεν τις έκανε βάσει οργανωμένου σχεδίου. Απλά συνέβησαν. Αυτό.
          Το να ενθουσιάζεσαι ότι ναι, τέλεια, αυτό που έγινε σημαίνει πολλά, δεν είναι πάντα καλό! Μια φίλη μου λέει ότι καλύτερα να είμαι απαισιόδοξη και να με εκπλήξει κάτι ευχάριστα παρά το αντίθετο. Εξάλλου είπαμε, δεν είναι ντε και καλά σίγουρο ότι ο άλλος θέλει να σου δώσει ελπίδες. Μπορεί και να είναι απλά σύμπτωση.
          Αλλά πάλι, ποτέ δεν ξέρεις… (Το έχουμε πει. Είμαι αισιόδοξος τύπος.) Μπορεί και να είναι όντως ένας τρόπος να σου δείξει ότι ναι, έχεις ελπίδες, έστω και αν το κάνει υποσυνείδητα. Δεν σε ενδιαφέρει κιόλας. Εσύ ενθουσιάσου. Ναι, κάτι θα γίνει. Και σύντομα κιόλας. Όλοι μας έχουμε δικαίωμα στην ελπίδα.
Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα της συγγραφέως είναι απολύτως συμπτωματική. (;)

Τσιακίρη Ειρήνη
14/10/2012

1 σχόλιο:

  1. xaxaxaxa paidia sas diabebaiwnw egw...satanikh symptwsh!!!kamiasxesh basika! egw aplws eimai ekeinh h filh kapoy thn 3h-4h paragrafo paratronynw ton kosmo pros thn apaisido3ia!xD

    ΑπάντησηΔιαγραφή