Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

Νεύρα εν όψει…!

       Είναι κάποιες μέρες που ξυπνάς το πρωί και δεν θέλεις να κάνεις τίποτα. Τίποτα εκτός από το να κάθεσαι και να κοιτάς το ταβάνι, να είσαι κουκουλωμένος κάτω από το πάπλωμα, να μετράς τα πλακάκια του πατώματος ή να δεις 100 επεισόδια της πιο παλιάς αγαπημένης σου ελληνικής σειράς στην τηλεόραση. Και όταν αυτή η μέρα φτάσει στο τέλος της συνειδητοποιείς ότι δεν έκανες τίποτα από όλα αυτά αλλά ούτε και τίποτα άλλο πιο δημιουργικό από αυτό. Απλά, έχασες το χρόνο σου μαλώνοντας με τους γύρω σου και πια δεν θυμάσαι ούτε καν το γιατί. 
      Τότε, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να κλειστείς κάπου και να γράψεις ή να ζωγραφίσεις η να τραγουδήσεις όλα σου τα νεύρα. Και μετά να τα πετάξεις στα σκουπίδια και να χαμογελάσεις. Και την επόμενη φορά που θα είσαι έτοιμη να πεις πράγματα που λίγο αργότερα δεν θα θυμάσαι ή θα μετανιώνεις που τα είπες, ραψ’το. Κλείσου σε ένα δωμάτιο και ηρέμησε. Πέτα τα όλα κάτω(όχι τα εύθραυστα, κρίμα είναι!) και βάλε τα ξανά στη θέση τους. Ή βάλε τα ακουστικά στο τέρμα και τραγούδα. Και όλα θα πάνε καλά.
      Η μέρα θα περάσει και θα έρθει η νύχτα. Όταν ξυπνήσεις το πρωί, ετοιμάσου να κάνεις όσα δεν έκανες την προηγούμενη μέρα… Τελικά, πόσα πλακάκια χρειάστηκε ο μάστορας για να ντύσει το πάτωμα, έμαθες;


Τσιακίρη Ειρήνη
4/8/2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου